„Троглодитни тинејџери“ - Емануела Пагано
Емануела Пагано едноставно и нежно раскажува една исклучителна животна приказна. Храбар роман, поетски и возбудлив, роман кој ја враќа надежта. Адела е главниот лик во романот, која е родена во тело на маж, но подоцна се подведува на операција за промена на полот. Во близина на нејзиното гратче има две езера.
„Животописот на црно белото јагне“ - Томаш Змешкал
Романот не шармира единствени со мудрото спојување на зборовите, туку пред сè со оригиналните ставови. Авторот црпи инспирација од сопствените искуства. Бидејќи Змешкал е од мешан брак меѓу Чехинка и Конгоанец, ги отсликува ситуациите и однесувањето на двајца близнаци-мулати, Вацлав и Луција, ситуации и однесувања кои повеќето од нас – белците – не можеме да ги сфатиме, дури и оние кои за себеси сметаат дека немаат предрасуди, дека се либерални и толерантни.
Читај повеќе: „Животописот на црно белото јагне“ - Томаш Змешкал
Животот почнува во петок е плод на фасцинацијата што авторката ја развила кон духот на Букурешт, таков каков што бил во почетокот на 20-от век. Во текот на 13-те дена при крајот на 1897 година, еден човек е пронајден онесвестен во полињата близу градот, на „имотот Банеаса“. Никој не знае што точно е проблемот со него и секој се сомнева во нешто друго: да не е меѓународен измамник кој секако сака да го снема? Криминалец? Болен човек?
Ова е книга за стравот, најсилниот човечки инстинкт. Авторот тргнува да испита како канџата на теророт грабнува група луѓе и како реагираат на тој стисок, секој според својата сопствена психолошка конституција. Романот сака да покаже дека е неопходно да се признае исконската човекова вознемиреност, а не истата да се негира. Да се соживееме со стравот е единствен начин човекот да се пронајде себеси.
Квалитетните приказни, барем оние според хичкоковските шеми, треба да почнат со експлозија, во буквална смисла на зборот, а потоа да нè држат во напнатост до крајот. Книгата на Полјакот Варга е токму таква. „Булеварот на Независноста“ (2010), започнува со она што за повеќето романи би означувало крај – со смртта на главниот јунак, а потоа нè води низ екстатично и сатирично дејство.
