Нови наслови

Нека зборува ветрот е последниот објавен роман на Хуан Карлос Онети од циклусот за измисленото место Санта Марија. Составен е од два дела, во кои Медина, некогашен студент по медицина, сликар аматер, па полициски комесар, зборува за својот живот во прво лице, и тоа паралелно за сегашноста и за минатото. Првиот дел се одвива во Лаванда, но Санта Марија е постојано присутна во судбината на многу ликови. Како во Лаванда (во првиот дел), така и во Санта Марија (во вториот дел) е опкружен од истите ликови што се главни учесници на дискретно навестената драма. Меѓу нив, главни се пејачката Фрида, од германско потекло, со лезбиска наклоност, која извесно време го издржува и му ги краде љубовниците, и вонбрачниот син Сеоане, во првиот дел дете, а во вториот дваесетгодишно момче заљубено во Фрида...

Еден топол летен ден, малечката Џоана Мејсон со фамилијата полека се враќа дома по нивната патека. Еден момент подоцна, таа е сведок на ужасно злосторство и животот на Џоана е променет засекогаш...

Триесет години подоцна, во темната ноќ, поранешниот детектив Џексон Броди е во воз што доцни и е преполн. Задлабочен во своите мисли, одеднаш слуша шокантен звук....

На крајот на долгиот ден, шеснаесетгодишната Реџи гледа малку телевизија. Тогаш ужасна бучава ја расипува нејзината мирна ноќ.  За среќа, Реџи е спремна за секаков итен случај...

Овие три и многу други ликови се среќаваат на неочекуван и на многу непредвидлив начин.

Во низа трагични настани е отсликано нашето време...

„Како во најдобрите криминални романи, драматични случки и неочекувани пресврти, со тоа што Аткинсон го преобразува жанрот“

Индепендент

„Книга што апсолутно морате да ја прочитате!“

Харлан Кобен

„Со станувањето крими писателка таа стана подобра литерарна писателка од кога било: забавна, интелигентна... Кејт Аткинсон е ретка ѕверка, и изненадувачка генијална романсиерка“

Guardian

„Романот не е детективски во формална смисла на зборот, иако е полн со нерешени мистерии и неизвесност. Ова е една од ретките фикции што ѝ пркосат на категоризацијата... способноста за забележувањето на човечката природа е моќна.“

Sunday times

„Тешко е да замислите роман што почнува на повозбудлив и по застрашувачки начин...“

New York Times Book Review

„Пишувањето на Аткинсон е шармантно, и нејзиниот стил и остроумност секогаш се восхитувачки... Една фикција за големо уживање.“

New York Times

Кејт Аткинсон е родена на 20 декември 1951 година. Таа е славна и наградувана британска писателка. Три пати ја освоила престижната книжевна награда Costa Book Award со романите Зад сцената на музејот, Живот по живот и Бог во урнатините. Во 2011 година за своето творештво е одликувана со Орден на Британската империја. Магистрирала англиска литература на универзитетот во Данди, а докторирала во областа на американската литература. Според сценариото за оваа и за уште три книги за поранешниот инспектор Џексон Броди снимена е телевизиска серија во продукција на познатата британска медиумска корпорација Би-Би-Си.

Кејт Аткинсон со сопругот живее во Единбург, Шкотска.

Две млади двојки патуваат по ненаселените вулкански предели на Исланд. Непоправливиот хедонист Егидл и лечениот алкохоличар Храбн и нивните партнерки Ана и Вигдис се жртви на финансиската криза и сакаат на ова патување да ги излечат професионалните рани и да промислат за животите што ги воделе и што ги оставиле зад себе во градот. Густата магла се спушта како лош предзнак и тие со џипот удираат во камениот ѕид на една куќа, во која живеат чудни старци − маж и жена. Некоја неодредена закана се чувствува надвор, надоаѓа некоја мрачна бура, а ним не им преостанува ништо друго освен тука да ја поминат ноќта.

На дневната светлина пронаоѓаат необични остатоци од животни покрај куќата и тогаш знаат дека мораат што побрзо да побегнат од таму. Сепак, секој обид за заминување пропаѓа, напнатоста меѓу нив расте и тие почнуваат да се караат. Кога ќе решат да се разделат за да го побараат излезот, не ни помислуваат дека веќе никогаш нема да се видат.

Непријателската природа ги засилува нивните привиденија и ги доведува до самиот раб на амбисот. Некогаш имаа сѐ: богатство, моќ, статус... А сега сѐ ќе изгубат.

Дејствието се случува во далечната 1929 година. Пекала е затвореник на режимот на Сталин затоа што бил „Окото на царот“, тој е протеран во гулаг Сибир - казна која е најстрога самата по себе, тој е пратен да ги обележува дрвата за сечење, а со тоа тој и живее во шумите во Сибир.

Но под таа казна исто така се подразбира дека тој е оставен самиот на себе да се снаоѓа како знае и умее со дивите животни и со студот а единствената храна која му ја оставаат се неколку намирници на некоја чистинка. Тој за некое чудо успева да опстои тука девет години, а толку и одлежал од својата казна која изнесувала триесет години сѐ до денот кога по него доаѓа еден млад комесар Киров со наредба да го врати назад во цивилизацијата, т.е. да го реактивира. Да му понуди слобода во замена за неговите услуги.

Пекала е вториот син на фински регимента од времето кога Финска била руска колонија, бил пратен да го заземе местото на својот постар брат Антон кој бил рустициран од кадетите. Пекала бил регрутиран и служел во елитната единица која била лична гарда на царот. Но по еден инцидент тој требало да биде избркан, но благодарение на својата дарба за добро запазување и добра меморија, по која бил познат, успеал да го привлече вниманието на царот.

Царот во него видел личност на која може да ѝ се довери целосно. Па така Пекала останува и се здобива со специјални овластувања како иследник и добива скапоцен медалјон по кој бил препознатлив сѐ до Револуцијата. Тој бил страв и трепет за криминалците. По револуцијата, Москва сакала да дознае што точно се случило со семејството на рускиот цар, со семејството Романови, бидејќи наредбата  за нивната егзикуција не стигнала до нивниот врв.  Па тогаш кој наредил да бидат убиени? Каде се нивните тела, каде се големите златни резерви на царот? Сето тоа може да го знае само Пекала - Окото на црвениот цар.

Новинарката Ели истражува материјал за наредната своја репортажа и се сомнева дека меѓу старите новински натписи ќе најде нешто интересно. Сепак, откривањето на едно писмо од 1960 година во кое еден маж, бара од саканата да го напушти сопругот, таа наеднаш ќе се најде во средина на една мистериозна љубовна врска од минатото, која неизбежно ја потсетува на нејзините љубовни проблеми.

Во 1960 година, Џенифер се буди во болница по доживеаната сообраќајна несреќа и не се сеќава на ништо: на сопругот, на пријателите, па дури и на сопствениот живот. Сепак, кога ќе се врати дома, ќе најде едно скриено писмо и ќе почне да се потсеќа на љубовникот за кого била решена сè да стави на коцка.

Приказните на Ели и Џенифер за страста, прељубата и загубата се испреплетени длабоко во овој роман кој никого не го остава рамнодушен.

Книга за потрагата на еден маж по љубов и недостижниот лек против љубово страдање.

Во занесната Верона, Глен ги проучува обичаите на нејзините жители и почнува да се занимава со откривање на вистината за Ромео и Јулија.

Истовремено, тој ни раскажува за Клер и нејзината невозвратена љубов. Дали таа навистина била негова сродна душа или како Розалин од Шекспировиот класик е обичен предмет на вљубеност кој бледнее штом во животот ќе му влезе неговата вистинска Јулија?

Кога ќе се врати дома во својата родна Канада и повторно ќе ги преземе своите обврски како наставник по англиски јазик, Глен своите ученици ќе ги соочи со идеалот на љубовта, читајќи ја заедно Ромео и Јулија.

Како современа љубовна приказна исткаена со романтика од минатите времиња, овие мемоари на маж во потрага по љубовта ќе ви ја разгалат душата и веднаш ќе посакате да резервирате лет за Верона.