Нови наслови

Кирчо Арсовски е култна фигура на македонската независна културна сцена. Најмногу е познат како музичар (предводник на групата Трачери), но создавал стрипови и филмови, пишувал драми и колумни...

Последниве неколку години Арсовски френетично црта. Под неговите шарени моливи веќе излегоа неколку илјади цртежи... Во книгата е претставен мал дел од тој опус, околу 250 цртежи во боја од 2016 година.

Филиз е млада девојка која учи во училиштето во Чорум, Анадолија. Во истото училиште работи и младиот професор Аднан. Еден поглед или еден момент некогаш можат да траат цела вечност. Аднан Бинјазар, во најситни емотивни детали ни ја раскажува тажната автобиографска љубовна сторија за судбината на починатата сопруга Филиз.

Непреболена љубов, исполнета со тага, болка и неисполнети очекувања. Дарот на љубовта е голем, само што губењето причинува многу поголема болка од радоста на дарот.

Емотивната лирска и лична приказна, не го спречува авторот да го покаже своето мајсторство и во романот да ги вткае и опи­ше општествените прилики во татковината, во Берлин, Коста Брава во Шпанија, Белград и да го долови духот на времето и луѓето кои живеат во овие места...

Во книгата е споделено и едно искуство, медицински и домашни методи на лекување во долгата и макотрпна психофизичка борба со најпокосната болест на модерното време – канцерот.

Аднан Бинјазар е роден 1934 година во Дијарбакир, Турција. Студирал литература на универзитетот „Гази“ во Анкара. Тој ја истражувал фолклорната култура и учествувал на многу интернационални конференции и семинари. Со цврста увереност дека општествата мора да се развиваат и да ги чуваат нивните национални култури живи, Бинјазар има напишано бројни есеи, рецензии и истражувања што ги обележуваат културните вредности на турското општество.

Во 2005 година за романот „Смртта нема сенка“ ја доби значајната книжевна награда „Орхан Кемал“.

Аднан Бинјазар живее и работи во Германија.

Делото на еден од најценетите млади европски уметници на стрипот е длабоко емотивна приказна наменета за сите нас коишто избравме да сакаме наспроти најтешките предизвици. Како најдобрите графички мемоари, Сините пилули застрашувачката тема ја обработуваат низ уметнички и хуманистички пристап, на свеж, искрен и суштински разбирлив начин. Оваа храбра љубовна приказна лишена од сентименталност е блиска до секој човек чијашто љубов се сретнала со големи искушенија - и победила.

Tаа потврдно кимна со главата. Потоа внимателно ме погледна. „Со што точно се занимаваш?“ Откако ја испив последната голтка кафе со неучтивост достојна за Циган, одговорив: „Романсиер.“ Станав и бев сигурен дека овој пат „маста во кајмакот“ не беше изгубена. Ја платив сметката и се поздравив со неа. Си заминав горд како паун. Движејќи се горе-долу на работ на плоштадот Ал-Умави, повеќе од седум минути чекав да помине такси, но залудно. Тогаш, „дамата со камелии“ се појави пред мене во близина на ѕидот од библиотеката. Таа беше. Изгледаше повисока и поубава. Се упати кон мене. „Сè уште си овде?“ Веднаш одговорив: „Можам да го почувствувам мирисот на твојот букет на повеќе од двесте метри.“

Започнувајќи ја оваа литературна и романтична авантура, амбициозниот романсиер не води низ улиците на Дамаск, по книжарниците, библиотеките, историските споменици, кафулињата и населбите што ги носат трагите на историјата и можностите на иднината. Со помош на богатата историја, нарациите, текстовите, мемоарите и луѓето што го окупираат умот и секојдневниот живот на нараторот, Пишувајќи ја љубовта упатува критика на модерното општество и нуди разигран тестамент за целната природа на пишувањето и разните начини на вљубување.

Калил Свеиле е роден во Хасака, Сирија, во 1959 година, а во 1986 дипломирал литература и книжевност на универзитетот во Дамаск. Тој е автор на три збирки поезија и на романите „Експрес пошта“ (2004), „Не обвинувај ме“ (2006) и „Зухур, Сара и Нериман“ (2008) и „Пишувајќи ја љубовта“ кој воедно ја доби и престижната книжевна награда „Нагиб Махфуз“.

Борба за власт, убиства на можните претенденти на тронот, љубов и интриги во сарајот на Султанот. Спремна речиси на сè за да стане најмоќната жена во Империјата. Силна, борбена и величествена. Ангел и демон во една личност. Во историјата е наречена Црната кралица. За султанот Ахмед таа беше неговата Махпејкер (месечина). Но, длабоко во себе, Анастасија беше еднa едноставна побожна попска ќерка, грабната од грч­киот остров Милос. Кога имаше само петнаесет години, од Куманово, преку Скопје и Солун таа пристигна во харемот на Султанот и беше само една од многуте слугинки во Сарајот. Како и да е, судбината го направи најнеочекуваното… Нејзината несекојдневна убавина и интелигенција ја забележа бабата на султанот Ахмед. Султанката ја зеде младата девојка под нејзина закрила, подготвувајќи ја за улогата што и самата некогаш ја имаше. Анастасија стана најистакнатата жена во Османлиската Империја, омилената жена на Султанот. Сега како Султанка, мораше да го прифати предизвикот, интригите во палатата и секогаш да биде будна за непријателите што чекор по чекор се прикрадуваа и беа нејзина смртна закана и смртна закана за нејзините деца...

Авторката на овој роман инспириран и напишан според вистинските историски настани Демет Алтинјелеклиоглу е родена во Анкара. Таа дипломирала политички науки при универзитетот во Анкара. Од 1980 година, Демет работела како директор во различни сектори во ТРТ – турската радио и телевизија. Автор е на повеќе дела, а работи и како преведувач. Алтинјелеклиоглу со својата фамилија живее во Бодрум и Мајами.

Баба Мубарка, му диктира писмо на нејзиниот внук за до Севишниот да го прати по имејл, со барање да ја земе кај себе. Писмото нè враќа во времето на адолесценцијата на Мубарка и нејзината болно прекината романса со Мунтасир, синот на покојниот, но легендарен, силен и познат човек во селото на арапски наречено гнездо. Пренасочувањето на богатството на родот ал-Диб влијае на сите аспекти во животите на неговите членови, од нивните сексуални чувства до тагата за загуба, неизвесностите на светот што се менува и срцевите болки создадени од предавство и неисполнета љубов. Извонредна сага за една рурална египетската фамилија, за љубовта и историјата на Египет што влијаеле на нивните животи. Книгата во 2012 ја доби престижната награда за литература „Нагиб Махфуз“.

Езат ел Камхави е египетски романсиер и новинар роден во 1961 година. Тој студирал новинарство на универзитетот во Каиро. Тој е главен уредник во списанието за култура Ал Доха. Автор е на десет книги од кои, четири романи и две збирки кратки раскази.